Nowe rozdziały.

Wojna nie rozstrzyga kto ma rację, lecz kto ma odejść.

Rozdział IX - Przystań elfów

P-proszę... - wpuściła go do środka. - Co cię do mnie sprowadza o tak późnej porze? - usiadła na swoim łóżku i poklepała miejsce obok siebie.

- Lucy... - niespodziewanie ją przytulił.

- N-Natsu?! - pisnęła cała czerwona.

-Możesz już przestać udawać... - szepnął jej do ucha. 

-Natsu o czym ty mówisz? - zapytała w miarę cicho zważając na późną godzinę.

-Widziałem wtedy na kolacji, gdy powiedziałaś, że wielu ludzi straciło życie. Widziałem jak powstrzymywałaś łzy, które napływały ci się do oczu... - chłopak mocniej przytulił do siebie blondynkę. 

-Natsu... - dziewczyna nie wiedziała co ma powiedzieć.

W odpowiedzi chłopak mocniej docisnął jej głowę ręką do swojej klatki piersiowej. W oczach blondynki zaszkiliły się łzy, a po chwili sama wtuliła się w chłopaka i zacisnęła ręce na jego koszulce. 

- Oni..oni byli niewinni... Nic złego nie zrobili... - załkała. 

- Nie martw się Lucy. - zaciągnął się zapachem jej włosów. - Wszystko będzie dobrze.

Blondynka rozpłakała się jeszcze bardziej słysząc te słowa z jego ust.

-Jestem taka słaba... Beznadziejna... Nie umiem nawet uratować swoich poddanych... - dziewczyna odsunął się od ramienia chłopaka po czym spojrzała mu w oczy. 

-Nie mów tak... Jesteś silna, nie raz ratowałaś mi i innym tyłki... - Jeszcze raz przytulił dziewczynę tym razem mocniej nie dając jej uwolnić się z uścisku. - Jesteś księżniczką Lucy... Księżniczką o potężnej mocy, nadzieje i duchu walki pamiętaj o tym!

Paranormal Activity Club

Rozdział XII - Duch

Nie zamykając drzwi, ruszyła przed siebie. Niespodziewanie usłyszała cichy pisk. Nie przejęła się nim zbytnio, lecz na krótką chwilę zatrzymała się, by się rozejrzeć. Jeszcze wtedy nie wiedziała, że to może ją zgubić. Splot, fałszywie niepowiązanych ze sobą zdarzeń, może być niebezpieczny, lecz w tamtym momencie było za wcześniej, by Lucy mogła dojść do takiego wniosku.

- NATSU!!! – krzyknęła tak głośno jak tylko mogła.

Wtedy usłyszała dłużący się pisk. Przekręciła swoje ciało, tym razem wiedząc, co to za dźwięk. Przeraził ją tak bardzo, że od razu ruszyła do biegu, lecz było już za późno. Ogromny wybuch rozległ się po całej szkole. Płomienie szalały, wiły się jak węże, zajmując kolejne partie ksiąg i szafek. Tańczyły z każdym, najmniejszym ruchem powietrza, rozprzestrzeniając się coraz bardziej w stronę leżącej na ziemi, nieprzytomnej dziewczyny, do której coraz bardziej zbliżały się czerwone ogniki, hucząc i zapowiadając zbliżającą się śmierć.

Bar pod wróżkowym ogonem

Rozdział XL "Koń trojański"

Oplatając rękoma jego kark, chwyciła Natsu za tył głowy i przycisnęła go do swoich warg. Nie oponował, odwzajemniając pocałunek Lisanny z narastającą namiętnością - i nie mając pojęcia o Lucy, która dopiero co ich dostrzegła.

Blondynka, stojąc kilkanaście metrów od całującej się pary, poczuła że nogi wrastają jej w podłoże. Choć ten widok sprawiał dziewczynie ból, nie mogła przestać oglądać. Nie potrafiła oderwać wzroku od czegoś, co łamało jej serce, o wiele bardziej niż mogłaby przypuszczać.

Gdy zaistniałe zajście zaczęło docierać do Heartfilli, poczuła miażdżące ukłucie w okolicy klatki piersiowej.

Nie mogli jej zobaczyć. Nikt nie mógł jej zobaczyć w tym stanie.

Odwróciła się gwałtownie by uciec, lecz niemal od razu na kogoś wpadła. Raptownie uniosła wzrok i zobaczyła przed sobą Graya, który również obserwował Natsu i Lisannę pod swoją kamienicą.

-To chyba nie jest odpowiedni moment na powrót do domu... Mruknął cicho, nie przypuszczając, że Lucy zareaguje na to głośnym płaczem.

Wystraszony Fullbuster w kilka sekund połączył fakty. Rozumiejąc również swój błąd, natychmiast okrył zrozpaczoną dziewczynę swoim ramieniem i czym prędzej wyprowadził z okolicy.

Kocha się za nic. Nie istnieje powód do miłości.

Rozdział XIII "Kontrola"

-Natsu-kun.. i co teraz zrobisz? - spytał się mężczyzna. Miał na sobie fioletowy

płaszcz i charakterystyczne spiczaste buty. Siedział w mrocznym pomieszczeniu

i przypatrywał się kryształowej kuli z której obserwował wszystko. -

zabijesz ją? A może dasz się zabić? Nie mogę się doczekać co będzie dalej.

-Jose - w pokoju rozbrzmiał kolejny głos.

-Czego chcesz? - odezwał się, wiedząc, że mężczyzna stoi za nim.

-Pozwoliłem ci się zabawić, ale podałem jeden warunek. Mag gwiezdnej

energii nie może umrzeć. Jest mi potrzebny.

-Oczywiście, oczywiście - Jose definitywnie nie przejmował się jego słowami.

-Mogę w każdej chwili przerwać czar. Pamiętaj o tym... - to były jego ostatnie słowa, nim zniknął w mrocznej mgle.

Szczęście to czasem puste słowo

Rozdział X

-Co…? – zapytała zaniepokojona krzyżując ręce na piersi. Blondynka szepnęła mu coś na ucho, a on pokiwał głową. Nagle Salamander zaczął iść w stronę Dragneel. Gdy był już wystarczająco blisko chwycił ją w pasie i przerzucił ją sobie przez ramię.

-Puszczaj mnie ty chory zboczeńcu! – szatynka zaczęła wymachiwać nogami i rękami. Nagle została odstawiona. Poczuła pchnięcie i…widziała tylko drzwi o kolorze wiśniowym.