Nowe rozdziały.

Paranormal Activity Club

Rozdział XI - "Naddźwiękowe porwanie"

- Na zdrowie – powiedziała Lucy, kończąc pić poranną herbatę.

- Kim jesteś i gdzie jest moja żona?! – zapytał w końcu przerażony Dragneel, nie mogąc uwierzyć, że stoi przed nim ta sama osoba, z którą żyje już od tygodnia. – A może wymyśliłaś dla mnie super ultra bolesną karę? – Podszedł do kredensu, na którym leżał nóż, potrzebny mu w razie obrony.

- Chcę założyć z tobą klub! – powtórzyła wcześniejszą prośbę, próbując dać mu do zrozumienia, że to są jej prawdziwe intencje. – Dlaczego nie chcesz mi uwierzyć, Natsu?

- Bo – rozłożył ręce przed sobą – nie zachowujesz się jak Lucy!!! – krzyknął na całe mieszkanie, wyrażając rozpacz obecnym zachowaniem dziewczyny.

- Czy ty jesteś masochistą, że chcesz żebym cię jakoś ukarała?!

Podeszła do niego, a następnie chwyciła zakaszlanego chłopaka za kurtkę. Spojrzała na niego wzrokiem pełnym pogardy i obrzydzenia. Jej cała twarz posiniała, tworząc niewiarygodnie mroczną aurę, która z każdą sekundą coraz bardziej przerażała „niewinnego” młodzieńca.

- Nie denerwuj mnie, bo w tej chwili próbuję być miła, a ty wszystko utrudniasz! – syknęła, puszczając go, by się od niego przypadkiem nie zarazić.

Halo, halo zgłoś się! Nie ignorujmnie!

Rozdział V - "Poszukiwanie w stogu siana cz.3"

Przeciskając się głównie przez staruszki wreszcie dotarłam nad grób, przy którym stała wcześniej Mirajane. Dziwię się, że zapamiętałam jej imię. To prawda, że przeznaczenie jest z góry określone, jednakże to nie znaczy, iż nie mamy na nie wpływu. W tym wypadku zakręciłam wielkim kołem fortuny i sama zdecydowałam się je popchnąć do przodu. Tę decyzję podjęłam sama bez pomocy kart lub wsłuchania się w głos mojej mocy. Jeśli ktoś będzie tego żałować może być tylko mną.

Poczułam ogromny szok kiedy przeczytałam godność zmarłych osób. Przecież każdy byłby w szoku gdyby się dowiedział, że osoby, które rozmawiają z nim codziennie w gildii są uznane oficjalnie za zmarłe. Zaczynam mieć wątpliwości czy aby na pewno to co zamierzam zrobić będzie słuszne. Jednakże nie zamierzam świecić za nich oczami jeśli okłamali po prostu tą kobietę. Jest silna, a my potrzebujemy teraz kogoś silnego bardziej niż kiedykolwiek. Mogłabym poprosić o to Laxusa, lecz wątpię by zgodził się siedzieć w budynku gildyjnym dłużej niż dwanaście godzin na dobę.

Kroniki Fairy Tail

One-shot "Zaufanie" (Galevy)

— Dobrze — odparłam, mając niejasne wrażenie, że coś się święci.

— Zaraz po ciebie będę.

Rozłączył się, a ja usiadłam na brzegu łóżka.

Tęskniłam za dniami, kiedy moje życie było prostsze i gdy nie czułam tej pustki w sercu.

Sięgnęłam dłonią do złotego serduszka na łańcuszku, wiszącego na mej szyi i zaczęłam obracać nim w palcach.

Tęskniłam za dniami, kiedy żyła moja mama."

Kiedyś twoje marzenia się spełnią.

Rozdział VII

-Za późno zaczęliśmy naukę. Mieliśmy wybór - 2 razy zdawać tę samą klasę, lub nauka z klasą młodszą. Wszyscy woleliśmy drugą opcje... Haha.-Podrapał się po głowie. Jednak blondynka za bardzo tego nie rozumiała. Dlaczego za późno?

-Ale dlaczego... za późno? Prawie wszystkie tutejsze dzieci z Magnolii mają opóźnioną naukę...-Rzekła brązowooka patrząc w jasno brązową korę drzewa.

-Dobrze główkujesz... To przez...-Zawiesił się nad danym słowem.-...Wojnę.-Przełknął ślinę i spojrzał na zegarek na nadgarstku, kiedy zobaczył numerki widniejący na nim, przeraził się. Nerwowo zaczął się rozglądać ku zdziwieniu dziewczyny. Złapał ją za nadgarstek, delikatnie wykręcił go i pod wpływem ,,ataku" dziewczyna stała tyłem do Fullbustera. Z kieszeni wyciągnął przepaskę, obwiązał ją wokół jej oczu i złapał za ramiona, chciała krzyczeć. Ale nie mogła. Czarnowłosy wyszeptał jej tylko dwa słowa ,,Spokojnie... cichutko", i zaczął gdzieś prowadzić. Po kilku minutowej trasy, dotarli do celu.